مدیر کده

مدیریت برقلبها:  
  
آنچه در ذیل بیان می‌شود خلاصه یاداشتهایم ‌ از كتابمدیریت بر قلب‌ها نوشته كنث ‌بلانچارد   است كه به شما علاقه‌مندان تقدیم می‌كنم:

 P       واداشتن انسان‌ها به درست كار كردن اندیشه بسیار مهمی در مدیریت است.  

P       تنها تشویق‌های بجا مؤثر هستند اگر همواره بگوییم از همه كارهایتان سپاسگزارم، موضوع بی‌معنی می‌شود.  

P    یك نفری كه كاركرد ناچیز و نفردیگری كه كاركرد برجسته دارد، بگوییم كارتان خوب است. نزد اولین فرد خنده‌دار و دومی از انگیزه می‌افتد.

P       آنان كه از خود احساس خوبی دارند نتیجه خوبی هم ببار می‌آورند.       

P       فعالیت‌هایی برای انسان انگیزه آفرین است كه بازخوردی از نتیجه‌های دلخواه به وی برساند. 

P       همواره می‌توان درباره خود دو احساس را برگزید، خوشبختی و شوربختی چرا كسی باید دومی را انتخاب كند؟

 P       كارهای بی‌ارزش را خوب انجام دادن چه سود؟! 

P       آنگاه كه از یادگیری بازماندید به رشدخود پایان داده‌اید. سه چیز را گریز نیست، مرگ، مالیات و دگرگونی. 

P       به جای سخت‌كوشی، هوشمندانه‌تر كار كنید.

P    برخی نوشته‌اند و جلوی چشمانشان است كه « فقط ننشین، برو كاری انجام بده! »ولی من می‌گویم، تنها به هر كاری كه پیش آمد مپرداز، كمی بنشین! 

P    سخت آغاز كردن و سپس نرم شدن، آسانتر از نرم آغاز كردن و پس از آن به سختی گراییدن می‌باشد. رها كردن آسانتر ازسخت گرفتن است. 

P       مدیران باید بدانند كه كار خوب حالت سفر را دارد نه مقصد. 

P       مدیر بهتر است مورد احترام باشد تا همه پسند. 

P       فروتنان خود كم‌بین نیستند، تنها كم به خود می‌اندیشند. 

P       كاركنان را دست بالا بگیرید تا آنان هم خود را شایسته‌تر بدانند. 

P       زندانی كردن اندیشه‌های خوب درذهن همتای گوشه‌نشینی است 

P       نمی‌توان خلاف وجدان كار كردن و احساس بدنداشت. 

P       بزرگ بیندیشید! بزرگ عمل كنید! بزرگ باشید! 

P       زندگی از آن شماست خودتان باید طرح آن را بریزید، همانگونه كه می‌خواهید! 

P    همینكه راه افتادید به یاد داشته باشید كه همه سفرها با یك گام كوچك آغاز می‌شوند و گام به گام ادامه می‌یابند. از سفر لذت ببرید! نخستین گام در رسیدن به مقصد دانستن راه است. 

P       گفتارتان را كردار كیند. 

P       رهبری فرمان بر مردم نیست، كار با مردم است. 

P       نو امروزی، كهنه فرداست.

P       در جوانی سلامتی را در ثروت اندوزی فدا می‌كنیم و در پیری ثروت را در كسب دوباره سلامتی. 

P       انسان‌ها خود خوبند، رفتارشان است كه گاهی دردسر آفرین می‌شود.